Zaledwie rok temu oryginalny skład zespołu z wokalistą Davidem Lee Rothem i "A Different Kind Of Truth" świętował studyjny powrót, który zaskoczył swoją jakością. Ale oczywiście nigdy nie mogło być tak pięknie jak wtedy - od "You Really Got Me" do "Jump". Tak piękne, jak na pierwszych sześciu albumach Van Halen, które w latach 1978-1984 wyznaczyły nowe standardy hard rocka z czynnikiem zabawy - niezliczone imitacjeTwórcy zmagali się z niesamowitymi riffami, zagrywkami i sztuczkami gitarzysty Eddiego Van Haleni niestety brali często ironiczny pokaz macho Davida Lee Rotha za pustą monetę. Kwartet, uzupełniony przez brata Eddiego Alexa na perkusji i basistę Michaela Anthony'ego, stał się najpopularniejszym lokalnym zespołem w Los Angeles do 1974 roku, Grając w klubach i barach, dopiero demo sfinansowane przez Gene'a Simmonsa (Kiss) doprowadziło do podpisania kontraktu z Warnerem. Bezkompromisowe i bezkompromisowe brzmienie Van Halen 's Larger Than Life stało się nieśmiertelne na ich debiutanckim albumie z 1978 roku i znalazło się na oryginalnych utworach"Runnin' With The Devil" i "Ain't Talkin' Bout Love", a także w spektakularnym coverze "You Really Got Me" zespołu Kinks. Eddie Van Halen grał na gitarze rzeczy niesłychane (aż do teraz), ale piosenki nigdy nie stały się zwykłym nośnikiem jego umiejętności smyczkowych. Dzięki "Spanish Fly" mógł zabłysnąć akustycznie na kolejnym albumie "Van Halen II", który wciąż ratuje każdą imprezę piosenkami "Dance The Night Away" i "Beautiful Girls". Na albumie "Woman And Children First" Van Halen rozkołysał "Romeo Delight" mocniej niż kiedykolwiek, ale utwory takie jak "Fools" i "Loss Of Control" również pokazały nową dojrzałość w pisaniu piosenek, wykraczającą poza zwykłą zabawę. Zespół kontynuował ten nurt w 1981 roku z "Fair Warning" - nawet notorycznie dobroduszny David Lee Roth został zainfekowany nieprzyjemną atmosferą muzyki. "Where Have All The Good Times Gone?"zapytał Van Halen, ponownie luźno oparty na Rayu Daviesie, na samym początku następnego albumu, "Diver Down", który dał dalszą odpowiedźz bardziej dopasowanymi coverami, takimi jak "Pretty Woman" (Roy Orbison) i klasyk Motown "Dancing In The Street". Ponadto Roth pokazał świetną, starą wodewilową formę w "Big Bad Bill (Is Sweet William Now)". Van Halen flirtował z syntezatorami tu i ówdzie od czasu albumu "Woman And Children First". Ale dopiero wspaniały riff intro do megahitu "Jump" naprawdę scementował instrument w brzmieniu zespołu na "1984", a także pozwolił im na ostateczne przejście do bardzo dużej popowej publiczności. Fakt, że Van Halen nigdy nie porzucili swoich rock'n'rollowych korzeni, ale także byli na szczycie w innych utworach, takich jak "Panama" i "Hot For Teacher", sprawia, że album jest doskonałym oświadczeniem zespołu. Z dzisiejszej perspektywy wydaje się niemal logiczne, że David Lee Roth przeszedł na solo (na razie): Co jeszcze może nadejść po tym? Box zawiera albumy Van Halen (1978) Van Halen II (1979) Women and Children First (1980) Fair Warning (1981) Diver Down (1982) 1984 (1984) Recenzje ,,Dzięki sześciu płytom LP wydanym w latach 1978-1984 osiągnęli Van Halen światową sławę. To właśnie pokazuje wydany teraz kolekcjonerski box THE STUDIO ALBUMS 1978-1984, w którym zebrali te sześć płyt CD jako repliki mini-LP." (Good Times, kwiecień/maj 2013) , "Wszystkie albumy z tej wspaniałej ery w przystępnej cenie." (Rolling Stone, kwiecień 2013)