John Mayall: Blues Breakers | (2014) Wersja na winylu LP w standardowe wydanie. Ta konkretna edycja została wydana w Europa w wydawnictwie Vinyl Lovers dnia 30. listopada 2018.

Ten przełomowy brytyjski album bluesowy dał Claptonowi możliwość ostatecznego zaprezentowania swoich umiejętności i uczynił go gwiazdą. Nagranie zostało dokonane w 1966 roku podczas krótkiego pobytu Claptona w Bluesbreakers, krótko po opuszczeniu Yardbirds (który zrodził innych legendarnych gitarzystów, takich jak Jimmy Page i Jeff Beck) i przed utworzeniem Cream. Informacje o produkcie Ten przełomowy brytyjski album bluesowy dał Claptonowi możliwość ostatecznego pokazania, na co go stać, i bez wątpienia przyniósł mu sławę. Nagrany w 1966 roku podczas krótkiego pobytu Claptona w Bluesbreakers, tuż po odejściu z Yardbirds (który zrodził innych legendarnych gitarzystów, takich jak Jimmy Page i Jeff Beck) i przed powstaniem Cream. Założony przez John Mayall w 1962 roku, Bluesbreakers był ciągle zmieniającym się składem, który obejmował tak znanych muzyków jak Mick Taylor (Rolling Stones), John McVie (Fleetwood Mac) i Larry Taylor (Canned Heat). Do nagrania Blues Breakers With Eric Clapton, Mayall poprosił młodego Erica Claptona, który właśnie opuścił Yardbirds i nie założył jeszcze Cream. Rezultatem był przełomowy, jeśli nie najlepszy, brytyjski album bluesowy z 1966 roku. Praca z Claptonem ugruntowała jego reputację jako wybitnego gitarzysty bluesowego. Dźwięk, który stworzył za pomocą Gibsona Les Paula i wzmacniacza Marshall był wyjątkowy. Jednak można go było uzyskać tylko wtedy, gdy wzmacniacz pracował na najwyższych obrotach - co oznaczało ogromną głośność. Inżynier dźwięku Gus Dudgeon na próżno próbował nakłonić Claptona do ściszenia dźwięku. Ostatecznie to producent Mike Vernon zdecydował, że gitarzysta się sprawdzi: "Byłem pod wielkim wrażeniem, zwłaszcza agresywności jego gry, twardości. Roger Dean, jego poprzednik, nie był złym muzykiem [...], ale gra Erica zmieniła zespół". UHQCD to skrót od Ultimate High Quality Compact Disc i jest wspólnym dziełem Memory-Tech, japońskiej firmy zajmującej się replikacją płyt CD oraz Audio Quality CD Company z Hong Kongu. W przeciwieństwie do konwencjonalnych płyt CD, UHQCD nie są formowane z poliwęglanu, lecz odlewane z fotopolimeru i utwardzane światłem UV. Aby chronić bardziej miękki fotopolimer przed zarysowaniami, nakładana jest dodatkowa warstwa poliwęglanu o wysokiej czystości. Rezultatem tego połączenia jest znaczna redukcja odbicia światła laserowego wewnątrz płyty CD i niezrównane precyzyjne przejście krawędzi między wgłębieniami a glebą płyty CD. Płyty UHQCD są w 100% kompatybilne z konwencjonalnymi odtwarzaczami CD. Muzycznie, rezultatem jest obraz dźwiękowy silnie przypominający analogowe taśmy wzorcowe. Ponadto płyty oferowane przez Universal Japan są kodowane w technologii MQA (Master Quality Authenticated). Po przesłaniu sygnału cyfrowego z cyfrowego wyjścia odtwarzacza CD lub wcześniej zgranego strumienia danych z serwera muzycznego do odpowiedniego konwertera MQA-DA, można wygenerować 24-bitowy sygnał o częstotliwości próbkowania do 352 Khz z danych CD. Obecna seria UHQCD bazuje na danych DSD z jednowarstwowych płyt SHM SACD wydanych przez Universal Music Japan w poprzednich latach. Sprawia to, że płyty UHQCD są idealne dla miłośników muzyki, którzy chcą być jak najbliżej dźwięku nagrania, ale nie posiadają odtwarzacza SACD.

Album sięga do gatunku Rock, Blues, Blues-Rock, Electric Blues, Chicago Blues i Harmonica Blues.