Dream Theater: Octavarium Wersja na winylu 2LP w standardowe wydanie. Ta konkretna edycja została wydana w Europa w wydawnictwie Atlantic dnia 9. września 2013.

Octavarium to ósmy album studyjny zespołu Dream Theater. Album został nagrany między wrześniem 2004 a lutym 2005 roku i jest uważany za ostatni album nagrany w Hit Factory w Nowym Jorku. W Octavarium zespół postanowił stworzyć klasyczny album Dream Theater, czerpiąc z różnych wpływów stylistycznych, starając się jednocześnie uczynić muzykę mniej złożoną. Kreatywna koncepcja albumu opiera się na muzycznej oktawie.

Ósmy album zespołu z 2005 roku można umiejscowić w śladach Pink Floyd, Cold Play i U2, ponieważ powiązane elementy tych formacji rockowych można znaleźć na tym krążku obok znanych i często rozległych partii instrumentalnych.
"Octavarium" zaczyna się zupełnie inaczej niż wszystkie poprzednie albumy zespołu z Long Island, ponieważ zaczyna się dokładnie tam, gdzie faktycznie się kończy. Dream Theater zdecydowali się na genialny pomysł stworzenia niekończącej się muzycznej pętli - rodzaj perpetuum mobile - i dlatego umieścili początek albumu, tytułowy utwór "Octavarium", z jego pierwszymi pięcioma częściami na końcu, a części szósta i siódma jako otwieracz w "The Root Of All Evil" na początku. Staje się to również jasne na okładce, gdzie osiem dużych kul porusza się tam iz powrotem w rozłożonej formie, podobnej do "perpetuum mobile".

Przy pierwszym przesłuchaniu ta niekończąca się pętla nie jest tak naprawdę zauważalna, ponieważ album zaczyna się w bardzo klasycznym i mocnym rockowym stylu. Mike Portnoy rozpoczyna go chwytliwym legato perkusyjnym, które powtarza się kilka razy i zwiększa głośność. Nieco później otwieracz eksploduje w prawdziwy progresywny cracker. Następnie uspokaja się, po czym następuje wspaniała hymniczna ballada z doskonałym tekstem. Utwór 3 zaczyna się jak motocykl w wyścigu przełajowym, a następnie przedziera się przez mózg przez dobre siedem i pół minuty z niezwykle melodyjnymi i szybkimi dźwiękami klawiszy, a także twardymi riffami gitary i basu, zanim następuje krótki, ale bardzo chwytliwy utwór rockowy. W "Panic Attack" cichy i spokojny basista John Myung po raz pierwszy może pokazać swoje pełne umiejętności, wydobywając ze swojego basu tak dewiacyjne riffy w połączeniu z mrocznymi, ryczącymi uderzeniami gitary Johna Petrucciego, że aż uszy kłują.

"Sacreficed Souls", który tematycznie nawiązuje do 11 września, jest prawdopodobnie pierwszym absolutnym hitem na płycie. Nagrane głosy i komentarze z radia i telewizji, a także świetne fragmenty muzyczne i wybitne teksty to główne elementy tego świetnego utworu, który przekracza granicę 10 minut. Następnie utwór tytułowy: Octavarium. Na początku bardzo przypomina "Shine On You Crazy Diamond" Pink Floyd, a w kolejnych 24 minutach pięciu muzyków rozpętuje fantastycznie piękny melodyjny teatr. Nawiasem mówiąc, jest to ostatni album nagrany w legendarnym nowojorskim studiu "The Hit Factory".

Album sięga do gatunku Rock, Rock progresywny i Progressive Metal.